De Exorcist by William Peter Blatty

Author:William Peter Blatty
Language: nld
Format: mobi, epub
Published: 2011-10-03T16:23:55+00:00

Deel 3

Zij zeiden dan tot Hem: Wat voor teken doet Gij dan, opdat wij mogen zien en u geloven?

Johannes 6: 30-31

...Een brigadecommandant (in Vietnam) schreef eens een wedstrijd uit om de 10.000ste moord van zijn compagnie uit te lokken; de prijs was een week van weelde in het kwartier van de kolonel zelf...

Newsweek, 1969

Maar Ik heb u gezegd, dat gij niet gelooft, ook al hebt gij Mij gezien...

Johannes6:36-37

1

Ze stond op het trottoir van Key Bridge met haar armen op de leuning. Ze wachtte, en bewoog zich nerveus, terwijl het verkeer dat in de richting van huis reed, langs haar snelde, en het gewone lawaai van alledag maakte: geclaxonneer, en het geluid van bumpers die andere bumpers raakten.

Ze had Mary Jo uiteindelijk te pakken gekregen, en haar leugens verteld.

'Het is heel goed met Regan. Ik heb er al over nagedacht om nog een etentje te geven. Hoe was de naam van die Jezuïetenpsychiater ook alweer? Ik had erover gedacht om hem ook...'

Van onder haar klonk vrolijk gelach. Een jong paar in blue jeans voer in een gehuurde kano. Met een snel, nerveus gebaar tipte ze as van haar sigaret, en keek ze over het trottoir in de richting van de stad. Er kwam iemand haastig naar haar toe lopen. Hij droeg een kakibroek en een blauwe trui. Geen priester; hij was het dus niet. Ze keek toen maar weer naar de rivier, en naar haar warrelende spiegelbeeld in het kielzog van de kano. Ze kon de naam op de zijkant ervan ook ontwaren: Caprice.

Ze hoorde voetstappen. De man in kaki kwam dichterbij, en ging langzamer lopen toen hij bij haar was. Van opzij zag ze dat hij een arm op de brug legde. Snel wendde ze haar hoofd in de richting van Virginia.

'Loop door, zwerver,' voegde ze hem haastig toe, terwijl ze haar sigaret in de rivier smeet, 'anders roep ik een smeris, dat zweer ik je.'

'Juffrouw MacNeil? Ik ben Vader Karras.'

Ze schrok, werd rood, en draaide zich snel om. Ze zag het verweerde gezicht.

'O, mijn God! Ik eh... Jezus!'

Ze trok aan haar zonnebril, wierp snel een blik over zijn hele gestalte, en zette de bril dadelijk weer naar achteren toen treurige, donkere ogen haar onderzoekend aankeken.

'Ik had u moeten vertellen dat ik niet in mijn normale kledij zou verschijnen. Het spijt me.'

Zijn stem klonk geruststellend, en zij voelde zich wat minder zwaar toen hij zijn handen ineen sloeg. Hij had grote, maar toch gevoelige handen: het leken wel handen die Michelangelo had vervaardigd. Chris voelde bijna onmiddellijk dat haar blik daar toe werd aangetrokken.

'Ik dacht dat het veel meer bij een samenzwering van ons zou passen,' vervolgde hij. 'Het scheen u veel waard te zijn dat dit geheim bleef.'

'Ik geloof dat ik me er iets meer om had moeten bekommeren dat ik iets kalmer optrad, en niet zo'n dwaas van me zelf maakte,' zei ze, terwijl ze snel in haar tasje iets zocht. 'Ik dacht gewoon dat u...'

'Een mens was?' wierp hij met een glimlach in het midden.

'Dat wist ik al toen ik u een keer op de campus zag,' zei ze, toen ze in haar jasje frommelde.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.